Я легла на траву, смотрела в небо, в котором не видно солнца и мне пришла очень глупая вещь на ум- а вдруг тебя не станет?!Осколочное в бедро могло оказаться осколочным или пулевым в легкое, может в сердце. Что тогда делать мне?!!Ты оставишь столько сирот(не, не я) на этой Земле, что лежа, от мысли...
Կոմիտասը ո՞նց է դիմացել Ցավին...ու գրել է... գրել է... երգել է.....Սիրտս նման է էն փլած տներ,Կոտրեր գերաններ, խախտեր է սներ,Բուն պիտի դնեն մեջ վայրի հավքեր...__________Ա՜յ, տո լա՛ճ տնավեր.... Իմ սիրտը հիմա քար է` պապանձ, գիր ու երգ մեջը խեղդված...Տեսնում եմ միայն վտանգն ու մասշտաբը` արհավիրքի, դառե...
Մանուկ հասակում ես երազում էի փայլուն, պսպղան հեծանիվ ունենալ. անգամ ժամերով կանգնում էի խանութի ցուցափեղկի առաջ ու նայում…Երազում էլ էի տեսնում…Եվ վերջապես տնեցիները խոստացան, որ հեծանիվ կառնեն: Վրա հասավ հանդիսավոր Օրը: Մեր ամբողջ ընտանիքը մորս՝ Սանամի գլխավորությամբ շարժվեց դեպի խան...
Ձեր կարծիքը շատ կարևոր է մեզ համար, և Ձեր կողմից առաջադրված ցանկացած հարց, առաջարկ կամ դիտողություն պարտադիր արձագանք կստանա:
